گیرم که باخته ام!!!

اما کسی جرات ندارد به من دست بزند یا من را از صفحه بازی بیرونم بیندازد،

تخریب میکنم آنچه را که نمیتوانم باب میلم بسازم...

آرزو طلب نمیکنم ، آرزو میسازم...

لزومی ندارد من همانی باشم که تو فکر میکنی،

من همانی ام که حتی فکرش را هم نمیتوانی بکنی...

زانو نمیزنم ؛ حتی اگر سقف آسمان کوتاه تر از قد من باشد!

زانو نمیزنم؛ حتی اگر تمام مردم دنیا روی زانو هایشان راه بروند....

دلم گرفته  است…
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز،
نه این دقایق  خوش‌بو،  که روی شاخه‌ی نارنج می‌شود
خاموش،
نه این صداقت حرفی، که در سکوت میان دو برگ این
گل شب‌بوست،
نه، هیچ‌چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی‌رهاند.
و فکر می‌کنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد…

تو نگران نشو...!!!!
امشب همه چيز رو به راه است
همه چيز ........ باورت مي شود ؟
ديگه ياد گرفته ام شبها بخوابم " با یاد تو "
...تو نگرانم نشو!
...همه چيز را ياد گرفته ام
راه رفتن در اين دنيا را هم بدون تو ياد گرفته ام
ياد گرفته ام که چگونه بي صدا بگريم!
ياد گرفته ام که هق هق گريه هايم را با بالشم ..بي صدا کنم!
ياد گرفته ام چگونه با تو باشم بي آنکه تو باشي
ياد گرفته ام ....نفس بکشم بدون تو......و به ياد تو
ياد گرفته ام که چگونه نبودنت را با روياي با تو بودن
و جاي خالي ات را با خاطرات با تو بودن پر کنم
ياد گرفته ام که بي تو بخندم!
ياد گرفته ام بي تو گريه کنم...و بدون شانه هايت
ياد گرفته ام ...که ديگر عاشق نشوم به غیر تو
ياد گرفته ام که ديگر دل به کسي نبندم!
و مهمتر از همه ياد گرفتم که با يادت زنده باشم و زندگي کنم
اما هنوز يک چيز هست ...که ياد نگر فته ام
که چگونه.....! براي هميشه خاطراتت را از صفحه دلم پاک کنم!
و نمي خواهم که هيچ وقت ياد بگيرم...
تو نگرانم نشو!!!
"فراموش کردنت" را هيچ وقت ياد نخواهم گرفت.

 معادلات ساده ای دارم

وقتی باران می آید یعنی بی قرارم

وقتی شب است یعنی دلگیرم

وقتی شعری می نویسم یعنی کماکان عاشقم

وقتی به آسمان نگاه می کنم یعنی منتظر واژه ام

وقتی هیچ نمی گویم یعنی در شبی دق کرده ام

(درخت کاج هنوز شکوفه میدهد)