بشنو همسفر من
با هم رهسپار راه دردیم
با هم لحظه ها را گریه کردیم
چه دلگیر است بی تو حجم خانه
تو رفتی و دلی دارم که هر دم
برای گـــریــــه می گیرد بهانه
گریه کردم اشک بر داغ دلم مرحم نشد / ناله کردم ذره ای از دردهایم کم نشد
در گلستان بوی گل بسیار بوییدم ولی / از هزاران گل، گلی همچون وفا پیدا نشد .
تو دل منو شکستی ولی من دل تو رو نمی شکنم
چون یک دل شکسته بهتر از دو دل شکسته است . . .